بدعهدی آمریکاییها در برجام تداعی‌گر قرارداد الجزایر است/ آمریکا ریسک معامله با ایران را بالا برده است
زورگویی، خدعه و نقض‌عهدهای آمریکاییها برای ملت ما موضوع تازه‌ای نیست و در حافظه تاریخی ایرانیان، نام آمریکا تداعی‌گر جنایت‌ها و خیانت‌ها و نقض عهدهای مکرر است.
به گزارش میزان،حدود ۸۰ روز از اجرایی شدن سند برجام می‌گذرد؛ عباس عراقچی مسئول ستاد پیگیری و نظارت بر اجرای برجام معتقد است روند رفع تحریم‌های مرتبط با بحث هسته‌ای در جریان است؛ نوبخت سخنگوی دولت نیز چنین اعتقادی دارد؛ اما برخی معتقدند گره خوردن تحریم‌های هسته‌ای با سایر تحریم‌های آمریکایی ها، روند رفع تحریم ها و به تبع آن عادی سازی مراودات اقتصادی ایران با جهان خارج را مختل کرده است.
کارشکنی آمریکاییها در روند رفع تحریم‌ها
عراقچی شنبه شب در یک گفت‌وگوی زنده تلویزیونی تلویحا اعلام کرد که آمریکاییها در روند اجرای برجام و متعاقب آن در روند رفع تحریم‌ها کارشکنی می‌کنند و تمایلی به جداسازی و شفاف سازی تحریم‌های اولیه و ثانویه ندارند؛ معاون امور حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه، این نکته را هم البته به صورت صریح اعلام کرد که ما می‌دانستیم "در صحنه اجرا با بدعهدی و بدقلقی آمریکاییها مواجه خواهیم شد".
فارغ از بحث سوئیفت که باز شدن یا مسدود ماندن آن در چند روز اخیر به کشمکش محافل سیاسی و رسانه‌ای موافق و مخالف دولت دامن زده بود، نگاهی گذرا به اقوال و اعمال مقامات و مسئولان آمریکایی نشان می‌دهد که آن‌ها اگرچه (به گفته مسئولان دولتی) تاکنون مفاد برجام را زیر پا نگذاشته‌اند اما با سلسله اقدامات خود از جمله تنگ کردن دایره نوع مراوده تجاری سایر کشورها با ایران و اتخاذ تدابیر و تمهیدات تنبیهی برای آن‌ها در صورت عدول از این دایره تنگ، عملا نه در روی کاغذ که در صحنه اجرا، رفع تحریم‌ها را غیرممکن و یا بی‌اثر کرده‌اند.
آمریکا ریسک معامله با ایران را بالا برده است
همین دو روز پیش بود که "مارک تونر" سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که دولت متبوعش فعلا قصد ندارد به ایران و شرکت‌ها و بانک‌های خارجی طرف معامله با این کشور مجوز استفاده از دلار را صادر کند؛ همچنین "کریس بکمیر" معاون هماهنگ کننده تحریم‌های ایران در وزارت خارجه آمریکا به تازگی گفته است که بانک‌های خارجی می‌توانند با ارزهای دیگر (به غیر از دلار) با ایران کار کنند، مشروط بر آنکه طرف ایرانی مشمول تحریم‌های آمریکا نباشد؛ این امر به معنای بالا بودن ریسک سرمایه گذاری و مراوده تجاری با ایران است که طبعا در عادی سازی روابط اقتصادی ایران با جهان خارج(آنطور که دولتمردان وعده داده بودند) خلل ایجاد می‌کند.
مقام معظم رهبری در نامه‌ای که اواخر مهرماه سال گذشته خطاب به رئیس جمهور مرقوم کردند ضمن تایید مشروط برجام، الزاماتی را برای اجرای آن تعیین کردند، از جمله آنکه تاکید کردند: در سراسر دوره‌ی هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله بهانه‌های تکراری و خودساخته‌ی تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوبه‌ی مجلس، اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعالّت‌های برجام را متوقّف کند.
رزمایشی که آمریکاییها را آشفته کرد
اواخر اسفندماه۹۴ بود که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به منظور ارتقاء توانمندی‌های دفاعی کشور رزمایش موشکی اقتدار ولایت را با موفقیت انجام داد و در جریان آن موشکهای بالستیک قدر H با موفقیت به سمت اهداف از پیش تعیین شده در فاصله یک هزار و چهارصد کیلومتری شلیک شدند.
پس از رزمایش مزبور، آمریکاییها برآشفتند و پروپاگاندای وسیعی را علیه ایران به بهانه نقض قطعنامه ۲۲۳۱ ترتیب دادند؛ جان کری وزیر خارجه آن ها بلافاصله در نشستی که در پاریس برگزار شده بود، ایران را تهدید به افزایش حجم تحریم‌ها کرد، سامانتا پاور نماینده آمریکا در سازمان ملل نیز نیز دو روز پس از رزمایش موشکی ایران در جمع خبرنگاران از طرح موضوع این رزمایش در شورای امنیت خبر داد و این رزمایش را شلیک خطرناک نامید!
تحریم ایران به بهانه ارتقاء توانمندی دفاعی
اوایل فروردین ماه نیز خبرگزاری رویترز گزارش داد،آمریکا و متحدان اروپایی این کشور در نامه‌ای خطاب به دبیرکل سازمان ملل آزمایش موشکهای بالستیکی از سوی ایران را نامنطبق و همچنین مخالف قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت دانسته‌اند و خواهان مجازات ایران شده‌اند.
عراقچی مسئول ستاد پیگیری و اجرای برجام نیز اوایل هفته جاری اعلام کرد، تحریم‌های جدید موشکی آمریکا نقض برجام محسوب نمی‌شود اما خلاف نظر مقام معظم رهبری است.
مقام معظم رهبری در همان نامه تایید مشروط برجام مرقوم کردند که «چگونگی رفتار و گفتار دولت آمریکا در مسئله‌ی هسته‌ای و مذاکرات طولانی و ملال‌آور آن، نشان داد که این نیز یکی از حلقه‌های زنجیره‌ی دشمنی عنادآمیز آنان با جمهوری اسلامی است. فریب‌کاری آنان در دوگانگی میان اظهارات اولیه آنان که با نیت قبول مذاکره‌ی مستقیم از سوی ایران انجام میشد، با نقض عهدهای مکرّر آنان در طول مذاکرات دوساله و همراهی آنان با خواسته‌های رژیم صهیونیستی و دیپلماسی زورگویانه‌ی آنان در رابطه با دولتها و مؤسّسات اروپاییِ دخیل در مذاکرات، همه نشان‌دهنده‌ی آن است که ورود فریب‌کارانه‌ی آمریکا در مذاکرات هسته‌ای، نه با نیّت حل‌وفصل عادلانه، که با غرض پیشبرد هدفهای خصمانه‌ی خود درباره‌ی جمهوری اسلامی صورت گرفته است».
البته زورگویی‌ها و خدعه‌ها و نقض‌عهدهای آمریکاییها برای ملت ما موضوع تازه‌ای نیست و در حافظ تاریخی ایرانیان نام آمریکا تداعی‌گر جنایت‌ها و خیانت‌ها و نقض عهدهای مکرر است.
یکی از مصادیق نقض عهد آمریکاییها که اتفاقا به دوران پس از انقلاب اسلامی مربوط می‌شود، ماجرای قرارداد الجزایر در ژانویه ۱۹۸۱(دی ۱۳۵۹) است؛ قراردادی که جمهوری اسلامی ایران مطابق با مفاد آن به تعهدات خود از جمله آزادی جاسوسان آمریکایی عمل کرد اما آمریکاییها حتی به یکی از تعهدات خود هم جامه عمل نپوشاندند؛ مطابق قرارداد الجزایر آمریکا باید ضمن آزادسازی دارایی‌های مسدود شده ایران، تحریم‌های اقتصادی اعمال شده علیه کشورمان را لغو می کرد و همچنین از دخالت در امور داخلی ایران پرهیز می کرد، اما اتفاقات بعد از آن ثابت کرد که آمریکاییها به هیچکدام از آن‌ها عمل نکردند.